}
rgin-bຘott:20px;
ileirong-ulli{
}
height:26๔px;
ileirong-ulli{
border:1pxsolid#00cນ98d;
李默走近一看,写的是阮籍的《咏怀诗》。他吟道:“夜中ณ不能寐,起坐弹鸣琴。薄帷鉴明月,清风吹我襟。孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。徘徊将何见,忧思独伤心。”
line-height:2๐4px;
bຘorder:1pxsolid#0่0cນ9๗8d;
floaທt:left;
line-height:24๒px;
rgin:5px;
floaທt:left;
padding:05๓e!iortant;
rgin:5๓px;
border-radius:5px;๙
paທdding:05e!iortant;
text-aທlign:๘center;
border-radius:๘5px;
bacນkground:#00c9๗8d;
“哈哈!”宗晋卿大笑:“干脆!是我喜欢的那一类。”